yalnızlıgın döngüsü

yalnızlıgın kurdelalara,yaldızlara sarılarak verilmiş halisin
körebe oynarken tanışmıştık
ellerim pipine değdiğinde irkilirken
sen haz alırdın
saklambaca geçiş yaptıgımızda
sakladıgım fedaileri çıkardın ortaya
kurtulmak ne mümkün
sen yalnızlıgın
boşalma halisin
erimenin
sıfır derecede katılaşmayla
hiç bir zıtlıgı yoktur.
ben erirken
senin katılaşmanın
orantısı
elif be'yi ezberlerken sıkılmak gibi
anlam'ın
an'lamsızlığını
sızım sızım hissediyorum gözlerinde
ey karabasanın kılık değiştirdiği adam
dudakların aydınlıga uzanırken
öperdim de
söverdin ardımdan
en cok
ona kızdım
kız'dım
henüz onikili yaşlarımda
sutyen takmamıs korkuluklar gördüm
silüetinde uçları belirsiz
belirli memeler şaha kalkıyordu
ve erimenin en saf hali
bu anda gerçekleşiyordu
ben buz kesilirken karşı safta
yol kenarında
karşıya geçmeye çalısan
bir köpek edasına
bürünmüş kadar ürkek
masumiyetlerde
idi
bir yanım.
yanarım da
yalnızlıgımın pullara bogulmus
köşeleri tedirgin
hafif allanmış
hediye paketine sarılmıs
açıldıgında götte patlayan
yanlarına
yanarım.
ve ardından
seni anarım.

0 yorum:

Yorum Gönder